Ad Code

Αθλητικά ρεπορτάζ στα Ομηρικά Έπη | Μέρος Β΄

 


Κατά τον Κορδάτο (θεωρεί απαρχή του αθλητισμού την προπόνηση και ανάδειξη των κυνηγών των άγριων θηρίων και θηραμάτων για τροφή καθώς και των άξιων μαχητών των πολεμίων) η λέξη αθλητής παράγεται από το ρήμα αθλεύω = μάχομαι, παλεύω, κοπιάζω. Δεν παραδέχεται ότι προέρχεται από τον Βασιλιά της Ήλιδας Αέθλιο και πως έχει σχέση με τη λέξη άθλιος και ας έγραψε ο Ευρυπίδης τον αφορισμό "ουδέν αθλιέστερον εστί αθλητών γένους". 

Στους αγώνες των Φαιάκων οι δυο γιοί του Βασιλιά πρώτευσαν. Ο "ισόθεος" Κλυτόνεος στο τρέξιμο και στην πυγμαχία (γρόνθο), ο Λαοδάμας ο οποίος και ίσως θεώρησε φιλοφρόνηση να προτείνει στον τιμώμενο ξένο να κάνει και αυτός επίδειξη των αθλητικών ικανοτήτων του. Η πρόσκληση αυτή προς τον Οδυσσέα αποτελεί ύμνο του αθλητισμού γιατί αναφέρει πως οι Ομηρικοί ήρωες δεν θεωρούσαν ότι υπήρχε δόξα ανώτερη από τα κατορθώματα της ρώμης των χεριών και των ποδιών ενός άνδρα. 


Και γράφει ο Όμηρος "Ου μεν γαρ μείζον κλέος ανέρος όφρα κ΄έησιν,η ό,τι ποσίν τε ρέξη και χερσίν έησιν" και σε ελεύθερη μετάφραση(Θ 147) "Έλα πατέρα ξενικέ να βγεις και εσύ σε αγώνα αν γνωρίζεις, μου φαίνεται πως ξέρεις από αγώνες, αφού δόξα μεγαλύτερη στη ζωή δεν έχει ο άνδρας απ΄ όση τα έργα των χεριών και των ποδιών του φέρνουν. Έλα αγωνίσου, σκόρπισε τις έγνοιες από το νου σου".

 Ο Οδυσσέας που βασική του έννοια ήταν να καταφέρει τους Φαιάκες να του δώσουν ένα πλοίο να επιστρέψει στην Ιθάκη, απαντάει στην πρόσκληση (ήταν καθιερωμένο την  Ομηρική εποχή οι άρχοντες να κάνουν επίδειξη των προσόντων τους). "Τι με πειράζετε με αυτά που λέτε βρε Λαοδάμα. Αυτή τη στιγμή που έχω τόσες περίσσειες έγνοιες στο νου μου και όχι αθλητικούς αγώνες"(θ. 153). 

Στο σημείο αυτό επενέβη ένας νεαρός αγέρωχος Κερκυραίος, ο Ευρύαλος. Είχε κερδίσει στους αγώνες πάλης και θεώρησε ότι μπορούσε να επέμβει. Είπε δηκτικά στον Οδυσσέα πως με την κορμοστασιά του κάθε άλλο παρά έμοιαζε με αθλητή. Πως φαινόταν μάλλον σαν έμπορος καπετάνιος καραβιού. Τον λοιδορεί ακριβώς που γιατί τα έθιμα της εποχής ήθελαν κάθε ξεχωριστό άνθρωπο να μην αποποιείται και να δέχεται την αναμέτρηση για τα πρωτεία στα αγωνίσματα. Του είπε λοιπόν σκληρά λόγια ο Θρασύς νέος και ο Οδυσσέας φυσικό ήταν να εξοργιστεί "...μύρια δεινά στις θάλασσες και στους φριχτούς πολέμους μα πάλι όσα κι αν έπαθα θα μπω μες τον αγώνα/τι ο λόγος σου πειραχτικός μου κίνησε τα σπλάχνα". Και όρμησε στον στίβο, άρπαξε το βαρύτερο απ όλα τα λιθάρια και το πέταξε πιο μακριά από τα σημάδια όλων των διαγωνιζόμενων. 


Στην συνέχεια κάλεσε όλους τους λιθοβόλους και άλλους αθλητές να ρίξουν και αυτοί αν ήθελαν να τον ξεπεράσουν με νέες βολές. Ήταν όμως τόσο κολοσσιαία η επίδοση που κανένας δεν τόλμησε να επιχειρήσει. Κάλεσε αργότερα και οποιονδήποτε ήθελε να αναμετρηθεί μαζί του σε άλλα αγωνίσματα. Εξαίρεση έκανε μόνο για τον αγώνα δρόμου μήπως τον προδώσουν τα πολύπαθα πόδια του. Αναφέρθηκε και στους άθλους του στους αγώνες που έγιναν ενώ συνεχιζόταν ο Τρωικός Πόλεμος.

 Ο Όμηρος αναφέρεται και σε άλλους αθλητικούς αγώνες. Γράφει ότι στη αυλή του Οδυσσέα στην Ιθάκη οι μνηστήρες έκαναν για διασκέδαση μεταξύ τους αθλητικούς αγώνες. Επίσης στην Ιλιάδα(Β 773) αναγράφεται ότι οι Μυρμιδόνες του χολωμένου Αχιλλέα (με τον Αγαμέμνονα) για να διασκεδάσουν την ανία τους μια και απεργούσαν απ΄τον πόλεμο, επιδίδονταν σε αγωνίσματα.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια