Λίγες ημέρες πριν, γράψαμε για ασφάλιση των αθλητών και προπονητών στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ένα κείμενο και μια ιδέα κυρίως, που από πολλούς επιδοκιμάστηκε ενώ όπως είναι φυσικό από άλλους επικρίθηκε. Είναι λογικό ο κόσμος να ταυτίζει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό με το ποδόσφαιρο. Είναι το μεγαλύτερο κομμάτι του άλλωστε. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, αλλά σίγουρα ακόμα και στο τοπικό ποδόσφαιρο μπορούμε να κάνουμε πράγματα τα οποία μπορεί σήμερα να μοιάζουν πολυτέλειες ή όπως θεωρήθηκε από διάφορους, καταστροφικές απαιτήσεις ανθρώπων που δεν πατούν με τα δύο πόδια στην γη.
Πάμε λοιπόν στο κύριο μέρος της πρότασης για ασφάλιση των αθλητών και των προπονητών στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αρχικά ας κάνουμε μια προσπάθεια ορισμού αυτής της έννοιας. Με τον όρο ασφάλιση δεν μιλάμε για την τυπική ασφάλιση που επικρατεί στις εργασιακές σχέσεις στην χώρα μας. Είναι ξεκάθαρα ασφάλιση για πιθανό τραυματισμό κάποιου αθλητή. Πρακτικά προτείνουμε την δημιουργία ενός ταμείου ασφάλισης στον ερασιτεχνικό αθλητισμό με σύσταση και τρόπο λειτουργίας που να εξυπηρετεί τις ανάγκες του.
Βασικά στοιχεία:
Δημιουργία ταμείου ασφάλισης ερασιτεχνικού αθλητισμού.
- θα λειτουργεί για να παρέχει ασφάλιση σε περίπτωση που κάποιος αθλητής ή προπονητής τραυματιστεί κατά την διάρκεια ενός αγώνα. (Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εξετάσεις, φυσικοθεραπείες, μεταφορές, κ.α.)
- Ορισμός συγκεκριμένων τραυματισμών που θα καλύπτονται από το ταμείο. (Βάση τύπου τραυματισμού, χρονικής διάρκειας αποκατάστασης, σοβαρότητας, κ.α.)
- Ελεύθερη είσοδος και εξέταση αθλητών και προπονητών σε κάθε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας μας.
Με ποια έσοδα θα δημιουργηθεί αυτό το ταμείο;
- Ετήσια κρατική ενίσχυση.
- Παράβολα από ομάδες (ανάλογα την κατηγορία)
- Ομοσπονδίες.
- Φόρος επί των κερδών των επαγγελματικών ομάδων (ποδοσφαίρο και μπάσκετ).
- χορηγίες
- Ευρωπαϊκά προγράμματα
- Πολλά ακόμα!
Αυτά όπως αναφέρεται και πάνω είναι κάποια πολύ βασικά πράγματα για να δείτε όλοι πως είναι πέρα ως πέρα ρεαλιστικό να δημιουργηθεί ένα τέτοιο ταμείο. Επίσης είναι και αναγκαίο καθώς κάθε χρόνο βλέπουμε τραυματισμούς οι οποίοι όλοι ξέρουμε πως δυστυχώς είναι κομμάτι του αθλητισμού, αλλά αφήνουν πολλά προβλήματα και βάρη ( κυρίως οικονομικά ) σε κάθε ερασιτέχνη αθλητή. Όσοι ασχολούνται με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό σίγουρα έχουν ένα τέτοιο παράδειγμα στο μυαλό τους.
Επίσης μιας και η ύπαρξη γιατρού σε κάθε αγώνα είναι υποχρεωτική, αυτός θα είναι και η εγγύηση που θα παρέχεται στο κράτος, μαζί με υπογραφές των άρχων του αγώνα και των αρχηγών ή προέδρων των ομάδων, πως οι τραυματισμοί αυτοί έχουν γίνει κατά την διάρκεια ενός αγώνα και σε δηλωμένο αθλητή ή προπονητή.
Ασφάλιση ατυχήματος λοιπόν και όχι ένσημα!!!
Βάζοντας μια άνω τελεία στο θέμα καλό είναι να αναφερθεί πως η λειτουργία του θα μπορούσε να ξεκινήσει από τις ανώτερες εθνικές ερασιτεχνικές κατηγορίες και στην συνέχεια να φτάσει και πιο χαμηλά, μέχρι και σίγουρα τις πρώτες κατηγορίες των τοπικών πρωταθλημάτων.
Αν κάποιος επιθυμεί να προτείνει κάτι πάνω σε αυτό ή θέλει να μοιραστεί τις σκέψεις του μαζί μας, μην διστάσει να στείλει ένα μήνυμα ή να κάνει κάποιο σχόλιο.
Στόχος μας να πάμε τον ερασιτεχνικό αθλητισμό ένα βήμα μπροστά. Όχι όμως όπως τυπικά μας λένε σε κάθε σεμινάριο ή δήλωση τόσο καιρό, χωρίς πλάνα ή βάσεις και στόχους. Αντίθετα, εντελώς ρεαλαστικά, με συγκεκριμένες προτάσεις. Ακόμα και αν αυτές προς το παρόν είναι δύσκολο να υλοποιηθούν.
Νίκος Βράντσης
0 Σχόλια