Ad Code

Πως ο covid19 επηρεάζει το μέλλον των νέων αθλητών

 

Τα γήπεδα είναι κλειστά και από ότι φαίνεται θα παραμείνουν έτσι για άγνωστο διάστημα. Πάμε όμως, κατευθείαν στο θέμα μας, έχουμε δύο αθλητικές σεζόν χαμένες. Αυτό είναι δεδομένο. Η φετινή και η περσινή. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι παιδιά όλων των ηλικιών χάνουν πολύτιμες ώρες από την αθλητική τους εκπαίδευση.

 2 σεζόν χαμένες σημαίνει πως παιδιά ηλικίας 13-14 θα χάσουν την ευκαιρία για ομαλή ένταξη σε παιχνίδι 11vs11, και η ομαλή αυτή ένταξη από το παιδικό στο εφηβικό και ανδρικό ποδόσφαιρο και τους κανόνες του θα γίνει πολύ απότομα αφού από την κ12 και με ελάχιστα παιχνίδια θα βρεθούν στην κ16. Ναι η κ14 θα γίνει, αλλά με άλλα παιδιά. Κανένα παιδί δεν μένει στην ίδια ηλικιακή κατηγορία για τρεις σεζον. Για όσους συνεχίσουν. Γιατί κατά την διάρκεια αυτήν είναι διπλάσιος ο αριθμός των παιδιών που σταμάτησαν. 

Πάμε όμως στο κυριότερο θέμα. Που είναι τα παιδιά που με κόπους και πολύ προσπάθεια και θυσίες κατάφεραν και έφτασαν στο ανώτατο επίπεδο ακαδημιών σε συλλόγους που πίστεψαν σε αυτούς, να διεκδικήσουν τις εκ των προτέρων λίγες πιθανότητες για επαγγελματικά συμβόλαια και πορεία στο άθλημα που λατρεύουν. Νέοι, 18, 19, και 20 ετών χάνουν την μοναδική τους ευκαιρία να διεκδικήσουν μια θέση στο ανδρικό ποδόσφαιρο. Όχι μόνο δεν κάνουν αγώνες, αλλά δεν κάνουν ούτε προπονήσεις. Και αν κάποιοι από αυτούς κατάφεραν με έναν δανεισμό ή μια προαγωγή στην πρώτη ομάδα να πάρουν λίγες προπονήσεις και λεπτά συμμετοχής, η απόλυτη πλειοψηφία είναι στο σπίτι και απλά βλέπει τα όνειρα της, να καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Αυτή είναι η αλήθεια και όχι αυτό που με απόλυτη αγνοία είπε ο υπουργός πολιτικής προστασίας, πως "Ε δεν έγινε και κάτι, αν δεν πάνε στο γήπεδο". 

Φέρουν ευθύνη οι ακαδημίες; Ναι φέρουν. Γιατί τους δύο μήνες που λειτούργησαν από τον περασμένο Μάρτιο ως σήμερα, τήρησαν ελάχιστα τα μέτρα. Άφηναν γονείς στο γήπεδο και στους αγώνες, έκαναν τουρνουά με πληθώρα ανθρώπων, δεν μείωσαν τον αριθμό των των αθλητών ανά ώρα και πολλά ακόμα. Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Ελάχιστοι τα τήρησαν και το ξέρουμε όλοι. Οπότε αν υπήρχε ένα χαρτί να αντιταχθεί στην κυβέρνηση ίσως το κάψαμε και μόνοι μας. 

Το μέλλον και το πότε θα γυρίσουν όλοι στο γήπεδο και στους αγώνες δεν το γνωρίζει κανείς. Σίγουρα δεν θα γίνει την φετινή σεζόν η οποία ήδη ακυρώθηκε.

 Το σίγουρο είναι πως ναι, το ποδόσφαιρο θα συνεχίσει σε πείσμα όλων αυτών που ακόμα και σήμερα, που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές βιομηχανίες και ο κοινωνικός θεσμός που επηρεάζει όσο λίγοι τους ανθρώπους, το θεωρούν απλά ένα παιχνίδι που τρέχεις πίσω από μια μπάλα.  


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια