Ad Code

Η Θεωρία των παιγνίων στο ποδόσφαιρο



Το ποδόσφαιρο πλέον βρίσκεται στην εποχή με τα περισσότερα χρήματα απο ποτέ. Τεράστια ποσά μεταγγραφών, επενδύσεων, χορηγιών και οικονομικών μεγιστάνων που εμπλέκουν σε αυτό. Περισσότεροι από τους οποίους όχι απλά δεν έχουν καμία εμπειρία ή γνώση για το ποδόσφαιρο, αλλά γενικά για τον αθλητισμό. Μοναδικός στόχος το ΚΕΡΔΟΣ... Χρήμα, φήμη, δόξα...

    Αυτό έχει οδηγήσει το ποδόσφαιρο σε έναν συνεχή και ακατάπαυστο κύκλο:


Προσλαμβάνω προπονητή - ξοδεύω χρήματα - Κάτι πάει στραβά - Διώχνω προπονητή- Και πάλι απ την αρχή...

 Αυτή η συνεχή αναζήτηση όμως της γρήγορης επιτυχίας, που έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη σταθερότητας, οδηγούν σε μια πολύ φτωχή και κακή ηγεσία στην ομάδα. Κυρίως από την διοίκηση και στην συνέχεια από τον προπονητή.

Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από την θεωρία των παιγνίων στο ποδόσφαιρο.

  Η θεωρία των παιγνίων είναι κλάδος των μαθηματικών αλλά επίσης χρησιμοποιείτε και από άλλους κλάδους όπως την κοινωνιολογία και τα οικονομικά για να εμπεδώσουμε καλύτερα, τις λογικές αποφάσεις που πέρνουμε σε ανταγωνιστικές καταστάσεις.

  Η χρησιμότητα της έχει να κάνει,  με την κατανόηση των ευρέων θεμάτων από μια επιχείρηση μέχρι το πως λειτουργεί ο πόλεμος. Η λογική της θεωρίας αυτής είναι πολύ απλή, αν έχεις περισσότερα και ισχυρότερα μέσα από τον αντίπαλο τότε έχουμε ''αγώνα''.  Και σύμφωνα με την Θεωρία των παιγνίων υπάρχουν 2 ειδών αγώνες.  Οι μετρήσιμοι  και οι άπειροι ( Finite vs infinite )

  Στην χώρα μας δεν υπάρχει ακριβής ερμηνεία του παραπάνω οπότε ας το εξηγήσουμε καλύτερα:
''Μετρήσιμα'' είναι εκείνα τα παιχνίδια που έχουν μια σειρά απο κανονές και παίχτες με σκοπό την νική. Kάθε παιχνίδι ποδοσφαίρου ξεχωριστά είναι είναι ένα κλασσικό παράδειγμα: 11 δεδομένους παίχτες από κάθε ομάδα, προκαθορισμένοι κανόνες με σκοπό την νίκη.


  Η άλλη κατηγορία τα άπειρα ή μη μετρήσιμα παιχνίδια έχουν κανόνες που αλλάζουν διαρκώς, δεδομένους (γνωστούς)  και άγνωστους παίχτες, Το σημαντικότερο εδώ δεν είναι η νική αλλά να συνεχίζεις να παίζεις. Αν εξετάσουμε το ποδόσφαιρο με μια πιο σφαιρική αντίληψη, γίνεται ξεκάθαρο ότι είναι μια τέτοιου είδους μορφή παιχνίδι και όχι σαν την πρώτη.

  Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει το ποδοσφαίρο και κάθε παιχνίδι και τα πάντα μέσα σε αυτό, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να συνεχίσει να προσπαθεί να είναι ένας ποδοσφαιριστής ή προπονητής ανάμεσα σε ένα πολύ μεγάλο πεδίο συνεχόμενων αλλαγών. Δεν υπάρχει κανένας σύλλογος, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά στην ιστορία των σπορ που να κερδίζει κάθε χρόνο όλους τους τίτλους. Είναι αδύνατον αυτό. Υπάρχουν όμως πολλά  κλαμπ που χάνονται κάθε χρόνο μέσα σε αυτό το σύστημα.



  Πολύ απλά οπότε μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι πιο πετυχημένοι σύλλογοι είναι αυτοί που γνωρίζουν σε πιο από τα 2 είδη παιχνιδιών παίζουν, και έτσι  δημιουργούν και εφαρμόζουν τις κατάλληλες στρατηγικές και μεθόδους.  
  
 Ένα παράδειγμα για αυτό είναι η περιπτώση του Alex Ferguson στην Μαντσεστερ Γιουναιτεντ. Όταν πρωτό ανέλαβε το κλάμπ έκανε 5 χρόνια να κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα. Η συνέχεια γνωστή. Αλλά αν  θέλουμε να μιλήσουμε με δεδομένα του σήμερα θα πάμε πάλι στην περίπτωση του ίδιου προπονητή. Τις σεζόν 2004 - 2007 η ομάδα του απέτυχε να κερδίσει για 3 συνεχή χρόνια το πρωτάθλημα. Δεχόταν τεράστια κριτική από τον τύπο και τους οπαδούς της ομάδας αλλά παρέμεινε στην ηγεσία της. 


  Ο Ferguson ήξερε ότι πολύ απλά είναι απίθανο να κερδίζεις κάθε χρόνο το πρωτάθλημα, και ότι κατά την διάρκεια της θητείας του θα υπάρχουν και χρονιές που η ομάδα του απλά θα είναι κατώτερη των άλλων (όπως εξομολογείτε και στο βιβλίο του). Αντί λοιπόν να επηρεαστεί από το τότε κλίμα και να παρασυρθεί στο να ξοδεύει αμέτρητα χρήματα για μεγάλα ονόματα ώστε ανταποκριθεί σε αυτόν τον ανταγωνισμό, διάλεξε να βασιστεί στην ανάπτυξη των ταλέντων της ομάδας όπως ο Ρούνει και ο Κριστιάνο Ρονάλντο, και έτσι να ισορροπήσει την αρνητική κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τον ένοιαζαν οι αποτυχίες των σεζών, κάθε άλλο μάλιστα, αλλά αντίθετα είχε πίστη στην φιλοσοφία του για το πως πρέπει κάποιος να προσεγγίζει το ποδόσφαιρο. Μεταξύ των οποίων η ανάπτυξη των νέων της ομάδας. Οι επόμενες σεζόν απλά τον επιβεβαίωσαν....



  Ένα ακόμα πιο σύγχρονο παράδειγμα η ομάδα της Watford. Μια ομάδα που δεν ξοδεύει χρήματα πολλά, όπως άλλες ισοδύναμες της. Αντίθετα προχωρά σε έξυπνες λύσεις και μεταγραφές με παίχτες που ταιριάζουν στο σύστημα της ομάδας, επιτυχάνοντας έτσι σταθερότητα και συνέχεια στην ομάδα.  Ακόμα και όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, δεν αντιδρούν παρορμητικά αλλά μένουν σταθεροί στις βασικές τους αρχές  για το παιχνίδι. 

  Βέβαια η τακτική τους αυτή κανέις δεν ξέρει αν θα τους οδηγήσει ποτέ στο πρωτάθλημα, αλλά για την ομάδα της Watford αυτό δεν είναι αυτόσκοπός. Αντιθέτως, θεωρούν ότι το να είναι διαρκώς στην Premier league και στην μέση της βαθμολογίας για τα επόμενα 15 χρόνια, ένα φανταστικό επίτευγμα. Ήδη η ομάδα φέτος είναι στο τελικό του κυπέλου Αγγλίας. 

  Μένοντας στην Αγγλία και περνώντας στις ομάδες που δεν έχουν καταλάβει το πως παίζεται το ποδόσφαιρο, υπάρχουν η Τσέλσι με τις συνεχείς αλλαγές παιχτών και προπονητών, αλλά το σημαντικότερο είναι η Φούλαμ. Μια ομάδα που φέτος ανέβηκε στην μεγάλη κατηγορία με μεγάλες προσδοκίες για μια πετυχημένη και σταθερή πορεία, αλλά αντι αυτού του χρόνου θα ξαναβρίσκεται και πάλι στην δεύτερη κατηγορία. 
  

  Η ομάδα πέρσι έδειξε απίστευτα στοιχεία συνοχής, οργάνωσης και όμορφου ποδοσφαίρου και κλίματος . Μια ομάδα υγιής. Το καλοκαίρι όμως η Φούλαμ θεωρώντας ότι είναι πιο σιγουρη η επιλογή να ανεβάσει την ποιότητα της ομάδας με ριζικές αλλαγές , έκανε 19 μεταγραφές ξοδεούντας 120 εκ ευρώ και έδιωξε 12 ποδοσφαιριστές. Μέσα στην σεζόν άλλαξε επίσης 3 προπονητές και απλά διέλυσε ότι σταθερό είχε φτιάξει την προηγούμενη χρονιά. Δεν σημαίνει αυτό ότι το προηγούμενο ροστερ της θα τα πήγαινε σίγουρα καλύτερα, αλλά με λίγες ποιοτικές προσθήκες θα ήταν σίγουρα πιο σταθερό και αξιόπιστο μέσα στην σεζόν.

  Είναι φανερό λοιπόν ότι το ποδόσφαιρο, ανήκει στην δεύτερη κατηγορία των παιγνίων. Στα άπειρα μη μετρήσιμα. (Infinite game). Καθώς οι πρόεδροι και οι προπονητές που ακολουθούν αυτόν τον κανόνα και όχι απλά της γρήγορης επιτυχίας (αλλιώς είσαι αποτυχημένος) έχουν αποδείξει ότι είναι σπουδαίοι.  Προπονητές όπως ο Άλεξ Φερκιουσον και ο Γιόχαν Κρόιφ έχουν δείξει τον δρόμο. Και οι δύο μείναν πιστοί στο πλάνο τους και τις αρχές τους για το πως πρέπει να παίζεται το ποδόσφαιρο...

  Υ.Γ Είναι επίσης φανερό πιο είδος ακολουθούμε τόσα χρόνια στην Ελλάδα, υποβιβάζοντας κάθε χρόνο το ποδόσφαιρο μας και την Εθνικη μας ομάδα.. 


Νίκος Βράντσης,
Προπονητής UEFA B


Πηγή: Tifo football



  







   

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια